Skip to main content

Craniosacraal therapie wordt steeds vaker omarmd en gewaardeerd om haar helende werking bij een breed spectrum van situaties en klachten. Er wordt vaak gedacht dat het een nieuwe therapievorm is maar het tegendeel is waar.

De kracht van aanraking

Cranio-sacraal therapie is meer dan 100 jaar geleden voortgekomen uit de osteopathie. In 1874 ontdekte Dr. Andrew Taylor Still MD (arts en grondlegger van de eerste vorm van osteopathie) dat hij door aanraking (op plekken) van het lichaam de fysiologie van mensen kon veranderen.

Gedreven door ingrijpende gebeurtenissen in zijn leven, waaronder het verlies van drie van zijn kinderen tijdens een epidemie en later zijn vrouw, is Andrew Taylor Still begonnen met het zoeken naar betere manieren om mensen te helen/genezen. Hij was zeer geïnteresseerd in de stimulatie van de natuurlijke kracht van het lichaam om te genezen. Hij realiseerde zich dat het menselijk lichaam in potentie perfect is in vorm en functie. Na veel klinisch onderzoek en observaties raakte hij ervan overtuigd dat het lichaam alles in zich had om zichzelf te genezen als het maar goed behandeld werd.

Respect voor het lichaam

Het menselijk lichaam zag Andrew Taylor Still als een zeer complex systeem dat zuiver gebruik en preventief onderhoud nodig had voor het optimaal functioneren ervan. Tijdens chirurgische ingrepen viel hem op dat zieke organen zichtbaar opgezwollen waren en hij zocht naar niet-chirurgische mogelijkheden om deze zwellingen te behandelen. Hij ontwikkelde een mogelijkheid om de zogenaamde ‘vastzittende weefsels’ vrij te maken, door via aanraking met zijn handen de zwelling van organen te voelen en te verminderen; soms met succes, soms ook niet. De meeste mensen kon hij echter verder helpen en in die tijd bleken zijn behandelingen effectiever dan die van andere artsen.

Helen met de handen

Andrew begon wervels te manipuleren om alles in lijn te krijgen of te houden, met goede resultaten. Dit was in principe het eerste osteopathische model.

Andrew Taylor Still onderscheidde 4 principes:
• het lichaam functioneert als één totale biologische eenheid
• het lichaam bezit zelfhelende en zelfregulerende mechanismen
• structuur en functie zijn gerelateerd aan elkaar
• abnormale druk op één plek in het lichaam produceert abnormale druk en spanningen op andere plekken van het lichaam.

Dat hij uiteindelijk alleen met zijn handen werkte en geen medicatie meer gebruikte, riep weerstand op. Die weerstand uitte zich in tegenwerking waardoor hij van plek naar plek verhuisde om mensen te kunnen blijven helpen. Uiteindelijk slaagde hij erin de dochter van een hooggeplaatst iemand te genezen. Dat heeft voor een ommekeer gezorgd. Andrew werd vanaf toen gerespecteerd en kreeg vele cliënten. Uiteindelijk is hij gaan lesgeven om zo de methode wijdverbreid te krijgen. The American School of Osteopathy werd een feit.

Stroming van hersenvloeistof

Andrew Taylor Still, de grondlegger van de eerste osteopathie, heeft als eerste gewerkt met de werking van de hersenvloeistof en zag het belang van de vrije stroming van deze vloeistof en de uitwerking op de rest van het lichaam.

“…the cerebrospinal fluid is one of the highest known elements that are contained in the body, and unless the brain furnishes this fluid in abundance, a disabled condition of the body will remain.”

Andrew Taylor Still

Beweeglijkheid van de schedel

Het was Dr. William Garner Sutherland (1873-1954) die ontdekte dat de schedelbotten licht beweeglijk zijn. Dit in tegenstelling tot de heersende veronderstelling dat schedelbotten een harde, starre eenheid vormen.

William Sutherland studeerde af aan de American School for Osteopathy van Andrew Taylor Still. Vanuit zijn overtuiging dat de delen van de schedel gemaakt zijn om te bewegen, hoe minimaal ook, verdiepte hij zich steeds meer in de schedel en de beweeglijkheid van de botten. Door herhaaldelijke experimenten bewees hij dat de schedelbotten wel degelijk een minimale maar duidelijke beweeglijkheid hadden, en dat heiligbeen en schedel als tegenpolen, met elkaar verbonden zijn en elkaar beïnvloeden.

Uiteindelijk heeft William zich gericht op het werken met kinderen en met het geboorteproces en de impact van de geboorte op de schedelbotten. Blijkbaar was de tijd er nog niet rijp voor; er was helaas weinig interesse. Hij werd er echter niet minder enthousiast door. Hij heeft op de school voor osteopathie de eerste lessen gegeven over het craniale veld binnen de osteopathie, en zijn enige boek geschreven genaamd ‘The Cranial Bowl’.

Stroming en ritme

In de loop van zijn leven begint Sutherland de verschillende craniosacraal ritmes steeds beter te onderscheiden. Oorspronkelijk werkend vanuit het snelle craniosacraal ritme ontdekt hij gaandeweg een trager ritme, en raakt uiteindelijk gefascineerd door het derde ritme, de zogenaamde ‘longtide’ ofwel The Breath of Life; een ‘ademend’ veld in en rondom de mens.

“Within the cerebrospinal fluid there is an invisible element that I refer to as the ‘Breath of Life. Visualize a potency, an intelligent potency, that is more intelligent than your own human mentality.”

Het zelfregulerend vermogen van het lichaam

Osteopatisch arts en chirurg, Dr. John Upledger (1932-2012) kwam tijdens het assisteren bij een operatie tot het besef dat de fascia een eigen bewegingspatroon heeft. De bijdragen die hij geleverd heeft aan het verder brengen van craniosacraal therapie, hebben vooral betrekking op de observatie van details en het versimpelen van de uitleg en de technieken.

Ook hij is uitgegaan van de zelfregulerende mechanismes van het lichaam en van het belang van het werken met bindweefsel, de fascia; het beïnvloeden van de fascia via lichte aanraking. Een ander fenomeen waar hij de eerste stappen mee heeft gezet is het praten met cellen en weefsels, uitgaande van het feit dat alles bewustzijn heeft. Artsen rapporteerden een daling van 60% van het aantal uit te voeren operaties nadat zij de praattechnieken van John Upledger toepasten. Deze praattechniek wordt ook wel de Somato Emotional Release genoemd (SER).

John Upledger heeft zijn eigen school opgericht en veel gepubliceerd om de craniosacraal therapie de wereld in te brengen. Hij heeft craniosacraal therapie daarmee populair en toegankelijk gemaakt. Hij heeft vele leerlingen gehad, van over de hele wereld. Zijn boeken zijn in vele talen vertaald. Craniosacraal therapie begint een bekendere therapie te worden.

Intelligente krachten

En er ontstaan nu verschillende stromingen. Een bekende stroming is die van de biodynamische craniosacraal therapie (Craniosacral Biodynamics), ontwikkeld door Franklyn Sills.

Biodynamische craniosacraal therapie is een benadering die de diepste fundamenten van het menselijk systeem erkent. De mens wordt gezien als een uitdrukking van de heelheid van het leven zelf die verbonden is met de enorme krachten die in het hele universum aan het werk zijn. Er wordt uitgegaan van een ordeningsprincipe en organiserend vermogen dat genaamd primaire ademhaling wordt genoemd. Dit manifesteert als een biodynamische levenskracht of potentie binnen het menselijke systeem.

Deze levenskracht of intrinsieke gezondheid, is geïntegreerd in alle cellen en weefselvormen weefsels, vanaf het moment van conceptie tot aan de dood, en is voortdurend aan het werk om de best mogelijke balans en homeostase te behouden, zelfs in de meest slechte omstandigheden.

Het doel van biodynamisch werk is het herstellen van de relatie tussen het inerte, geconditioneerde systeem van lichaam en geest een de intrinsieke gezondheid van de primaire ademhaling.

Chat openen
...
Wil je meer informatie of een afspraak maken?